Vladimir Petek (Zagreb, 1940 –2003) pripada velikanima hrvatske eksperimentalne kinematograije. Fotograijom se počeo baviti 1954, a ilmom 1957, otkada je realizirao više od 130 dijela. Za svoje autorske radove dobio je 80 nagrada i 120 diploma. Zvanje majstora ilma stekao je 1964. Njegovi eksperimentalni ilmovi, nastali od 1960. do 1962. godine, bili su povod za rasprave “Antiilm i mi”, prema kojima je pokrenut festival eksperimentalnog ilma GEFF, a Petek je bio stalni član u Organizacijskom komitetu. Autor je zagrebačke grupe Zag camera i osnivač FAVITA (Film, audiovizualna istraživanja, televizija – 1971) pod čijom je produkcijom sa suradnicima ostvario više od 80 multimedijalnih djela, iznad svega multiplicirane vizije kao simultane projekcije više ilmova ili slajdova u nizu. Vladimir Petek je svoje prve ilmove radio od ostataka i odbačenog materijala na koje je primijenio nekonvencionalne intervencije u montaži i unutar kadra, sve do izravnih intervencija na ilmskoj traci (rezanje, bojanje) ili sinkronizacije sintetičkog zvuka. Film Srna No. 1 (1962) realiziran je kao slikarska intervencija i animacija crteža izvedenih izravno na 16 mm ilmsku vrpcu. U ilmu Sretanje (1963) u jednome vizualnom djelu spaja više ilmskih formata i postupaka izravnog djelovanja na ilmskoj traci. Petekovi eksperimenti s multipliciranom vizijom uključivali su istovremene višekanalne projekcije zarotirane oko svoje osi punih 360 stupnjeva.